نمی دونم چرا نوشته هام اینجوری به نظر مییاد   نمی خوام با نوشته هام شما رو دپرس کنم اصلا از این اخلاق ها ندارم که بخوام کسی رو دپرس کنم

من اینجا می نویسم چون نمی تونم بگمشون فقط می تونم بنویسمشون شما هم از قضا دوستای خوبی هستین اینه که می شینین درد دلهای منو گوش می کنین

بگذریم امروز به مدت یه ساعت رفتم پیاده روی عجب حال خوشی بهم دست داد تصور کن داری تو یه پارکی راه میری که تمامش پر از گل هایی که هر کدومش انقدر زیباست که بخوای در موردهر کدوم بنویسی میشه یه کتاب خودش یه طرفت هم خونه هایی که هر موقع می بینمشون میگم خدا ز بزرگی ات کم نمیشه که به ما هم از اینا بدی که    یعنی آخر خوشگل هستن ها بغلشون هم یه رودخانه بزرگ و ناز و کم عمقه که اصلا روح آدم تازه میشه  خدا وکیلی بعد هم که برگشتم تا حالا داشتم دنبال دفترچه کارسیت سها می گشتم  من چهار تا کمد تو خونه دارم فکر کن طبقه طبقه اینا ر و گشتم و پیداش نکردم انقدر فکرم مشغول شده بود که نگو

آخرش فکر می کنی تو کجا پیداش کردم  .......  تو باغچه حیاط خداییش اگر مامان مهربونی نبودم حقش بود چه کار کنم با این سهای شیطون

چند وقت پیش هم سوئیچ ماشین رو انداخته بود تو باغچه بد بخت شدم انقدر دنبالش گشتم

پنجره ها کوتاهه قدش میرسه دیگه  نگید من خیلی شلخته ام همه چی رو جلو دستش می ذارم که این کوچولوی ناز من از یه لحظه غفلتم استفاده می کنه

امروز روز خوبیه اصلا انگار خوبه هیچ اتفاق خاصی نیفتاده اما حس خوبی همه جا هست هوا که مثل همیشه خوبه  منم که به کارهای عقب افتاده ام رسیدم

الان هم می خوام برم یه کم خرید مایحتاج و شب هم شام قرمه سبزی داریم

بی خیال رژیم لاغری ( این روزها با قرمه سبزی هیچ کس چاق نمیشه  شما چه طور )