استخوان های دوست داشتنی

گاهی که می شکنم

استخوان های دوست داشتنی

گاهی که می شکنم

چقدر این مرغ های دریایی رو دوست دارم  با  تمام پر رو بازی هاشون نمی دونم چرا مدلشون رو


دوست دارم 


مدل سماجت شون برای گرفتن غذا از دستت  مدل با ز کردن بالهاشون  مدل دعوا کردنشون که


معلومه از روی قدرت انجام میشه  یعنی یه جوری این منقار پایینی رو می چسبونن به چینه دون


خودشون و دهنشون رو باز می کنن و صداهای عجیب غریب در مییارن که طرف حساب کارش


دستش بیاد


دست رد  به سینه هیچ خوراکی هم نمی زنن


خیلی با حالن  از چیپس و پفک گرفته تا بستنی و ساندویچ و نون و بیسکوییت


همین چند ساعت پیش هم  تمام بیسکوییتهای پسرم رو در عرض چند دقیقه نوش جان کردن


اصلا همین نترس بودنشونه که باعث میشه زنده بمونن 


پ ن


نمی دونم چرا با اینکه دیشب از ساعت یازده تا یازده صبح  امروز خوابیدم بازم خوابم مییاد


از بس دیروز فعالیت کردم لابد از دویدن ماراتن گرفته تا والیبال توی ساحل 


گرم گرم کم می کنیم و کیلو کیلو اضافه   آه

نظرات 2 + ارسال نظر
شراره چهارشنبه 7 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 03:23 ق.ظ http://parishangisoo.blogfa.com

مخلوقات خداوند هر کدام به شکلی
زیبا هستند و شگفت انگیز ،شاد باشی
این تم هم زیباست

شهرزاد چهارشنبه 7 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 03:44 ق.ظ

الا که گفتی منم دوسشون دارم.من دیگه نمی خوام کم کنم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد